πήξη

πήξη
η / πήξις, -εως,και ιων. -ιος, ΝΜΑ [πήγνυμι]
1. η σύμπηξη, η συνένωση, η συναρμογή, κυρίως ξύλινων κομματιών
2. το μπήξιμο, το χώσιμο πασσάλων στη γη
3. η μεταβολή τής υγράς κατάστασης ενός σώματος σε στερεά, το πήξιμο, το πάγωμα, ιδίως εξαιτίας τού ψύχους
νεοελλ.
1. (βιολ.-βιοχ.) κροκίδωση, θρόμβωση
2. (φυσ.-χημ.-μεταλργ.) το φαινόμενο τής μετάβασης ενός σώματος από ρευστή φάση στη στερεά
3. φρ. «σημείο πήξης»
φυσ.-χημ. η θερμοκρασία στην οποία συντελείται η στερεοποίηση ενός υγρού
μσν.
η ψύξη, το πάγωμα τών πραγμάτων που βρίσκονται στο ύπαιθρο εξαιτίας τού χειμώνα («δριμὺς ὁ χειμών... ἀλγεινὴ ἡ πήξις», Μηναί.)
αρχ.
1. (για φυτά) σχηματισμός και έκκριση κολλώδους ουσίας, κόμμεως, γόμμας
2. φρ. «πῆξιν λαμβάνω» — αποκτώ στερεότητα, γίνομαι σταθερός, ακλόνητος (Χρύσ. Στωικ.).

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • πήξη — η 1. η ενέργεια του πήζω. 2. μεταβολή υγρού σε στερεό, πήξιμο …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • πήξῃ — πήγνυμι Aër. aor subj mid 2nd sg πήγνυμι Aër. aor subj act 3rd sg πήγνυμι Aër. fut ind mid 2nd sg πήσσω Aër. aor subj mid 2nd sg πήσσω Aër. aor subj act 3rd sg πήσσω Aër. fut ind mid 2nd sg πή̱ξηι , πῆξις fixing fem dat sg (epic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • πήξηι — πήξῃ , πήγνυμι Aër. aor subj mid 2nd sg πήξῃ , πήγνυμι Aër. aor subj act 3rd sg πήξῃ , πήγνυμι Aër. fut ind mid 2nd sg πήξῃ , πήσσω Aër. aor subj mid 2nd sg πήξῃ , πήσσω Aër. aor subj act 3rd sg πήξῃ , πήσσω Aër. fut ind mid 2nd sg πή̱ξηι , πῆξις …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • αίμα — Ρευστός ιστός του οποίου τα στερεά κυτταρικά στοιχεία αιωρούνται σε μια ροώδη μεσοκυττάρια ουσία, που ονομάζεται πλάσμα. Κυκλοφορεί σε ένα σύστημα αγγείων, το κυκλοφορικό σύστημα, και αντιπροσωπεύει για τα ανώτερα ζώα το μέσο με το οποίο… …   Dictionary of Greek

  • μέτρηση — (Ιατρ.). Ποσοτική ανίχνευση διαφόρων μεγεθών στον ανθρώπινο οργανισμό. Ενδεικτικά αναφέρονται οι εξής: 1)μ. της αγωγιμότητας των νεύρων. Πρόκειται για μέθοδο μ. της ταχύτητας, με την οποία μεταδίδονται οι ηλεκτρικές ώσεις κατά μήκος ενός νεύρου.… …   Dictionary of Greek

  • πηκτικός — ή, ό / πηκτικός, ή, όν, ΝΜΑ [πηκτός] 1. αυτός που επιφέρει πήξη με πάγωμα, με ψύξη 2. αυτός που προκαλεί πήξη ή που συντελεί στην πήξη, στο πήξιμο νεοελλ. 1. (βιοχ.) χαρακτηρισμός οργανικών ουσιών οι οποίες αποτελούνται από γλυκίδια υψηλού… …   Dictionary of Greek

  • ανάπηξη — Φαινόμενο στο οποίο οφείλεται η πήξη του πάγου, που έχει υγροποιηθεί, εξαιτίας της εφαρμογής μηχανικής πίεσης. Το σημείο πήξης των υγρών είναι χαρακτηριστικό και σταθερό για ένα σώμα, όταν η πήξη γίνεται κάτω από την ατμοσφαιρική πίεση. Όταν το… …   Dictionary of Greek

  • ινωδογόνο — Πρωτεΐνη που περιέχεται στο πλάσμα του αίματος, ανήκει στην ομάδα των σφαιρινών και συντελεί στην πήξη του αίματος. Επίσης, το ι. περιέχεται και σε μεγάλο αριθμό υγρών του σώματος, όπως για παράδειγμα η λέμφος. Έχει μοριακό βάρος περίπου 350.000… …   Dictionary of Greek

  • ορός — Το υγρό μέρος του αίματος, κίτρινου χρώματος, ρευστό σχεδόν σαν το νερό, που αποχωρίζεται μετά την εκτός του σώματος πήξη και συστολή του θρόμβου του αίματος. Διαφέρει από το πλάσμα, γιατί δεν περιέχει ινωδογόνο και προθρομβίνη, ουσίες που μένουν …   Dictionary of Greek

  • παγετός — Φαινόμενο που οφείλεται στην πτώση της θερμοκρασίας του αέρα μέχρι το μηδέν της εκατόβαθμης κλίμακας ή και κάτω από αυτό. Μπορεί να είναι παροδικός ή συνεχής και να παρουσιάζεται σε μεγάλη ή μικρή έκταση. Εξαρτάται κυρίως από τη θερμοκρασία του… …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”